Shqip
Surah Abese - Aya count 42
عَبَسَ وَتَوَلَّىٰ
( 1 ) 
Ai vrenjti (fytyrën) dhe u kthye.
أَن جَاءَهُ الْأَعْمَىٰ
( 2 ) Ngase atij i erdh i verbëri.
وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُ يَزَّكَّىٰ
( 3 ) E ku mund ta dish ti, ndoshta ai do të pastrohet.
أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ الذِّكْرَىٰ
( 4 ) Apo do të këshillohet dhe këshilla do t’i bëjë dobi!
أَمَّا مَنِ اسْتَغْنَىٰ
( 5 ) E ai që nuk ndien nevojë (për Zotin) pse ka pasuri,
فَأَنتَ لَهُ تَصَدَّىٰ
( 6 ) Ti atij i vë veshin (i drejtohesh)!
وَمَا عَلَيْكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ
( 7 ) Po ti nuk ke përgjegjësi, pse ai nuk pastrohet.
وَأَمَّا مَن جَاءَكَ يَسْعَىٰ
( 8 ) Ndërsa ai që nxiton dhe vjen te ti,
وَهُوَ يَخْشَىٰ
( 9 ) Dhe meqë ai frikësohet,
فَأَنتَ عَنْهُ تَلَهَّىٰ
( 10 ) E ti nuk e zë asgjë (dhe nuk ia vë veshin fjalës së tij),
كَلَّا إِنَّهَا تَذْكِرَةٌ
( 11 ) Jo ashtu! Në të vërtetë këto janë këshilla.
فَمَن شَاءَ ذَكَرَهُ
( 12 ) Kush do merr mesim nga kjo (nga Kur’ani).
فِي صُحُفٍ مُّكَرَّمَةٍ
( 13 ) Është këshillë në flet të çmueshme.
مَّرْفُوعَةٍ مُّطَهَّرَةٍ
( 14 ) Me vlerë të lartë e të ruajtur.
بِأَيْدِي سَفَرَةٍ
( 15 ) Në duar të udhëtuesve (engjëjve udhëtues mes All-llahut e njerëzve).
كِرَامٍ بَرَرَةٍ
( 16 ) Të nderuar e të ruajtur.
قُتِلَ الْإِنسَانُ مَا أَكْفَرَهُ
( 17 ) Qoftë mallkuar njeriu, sa mohues i fortë është ai!
مِنْ أَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُ
( 18 ) Po prej çkafi e krijoi Ai atë?
مِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ
( 19 ) Atë e krijoi prej një pike uji dhe e përgatiti.
ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ
( 20 ) Pastaj atij ia lehtësoi rrugën.
ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ
( 21 ) Mandej atë e bëri të vdesë dhe atij i bëri varr (të varrosët).
ثُمَّ إِذَا شَاءَ أَنشَرَهُ
( 22 ) Pastaj kur të dojë Ai e ringjallë atë.
كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَا أَمَرَهُ
( 23 ) Jo! Ai nuk zbatoi atë që urdhëroi Ai.
فَلْيَنظُرِ الْإِنسَانُ إِلَىٰ طَعَامِهِ
( 24 ) Njeriu le të shikoje ushqimin e vet.
أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبًّا
( 25 ) Ne lëshuam shi të mjaftueshëm.
ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا
( 26 ) Pastaj e çamë tokën sipas nevojës së bimës,
فَأَنبَتْنَا فِيهَا حَبًّا
( 27 ) Dhe bëmë që në të të mbijnë drithëra
وَعِنَبًا وَقَضْبًا
( 28 ) Edhe rrush e perime,
وَزَيْتُونًا وَنَخْلًا
( 29 ) Edhe ullinj e hurma,
وَحَدَائِقَ غُلْبًا
( 30 ) Edhe kopshte të dendura,
وَفَاكِهَةً وَأَبًّا
( 31 ) Dhe pemë e kullosa,
مَّتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ
( 32 ) Si mjete gjallërimi për ju dhe për bagëtinë tuaj.
فَإِذَا جَاءَتِ الصَّاخَّةُ
( 33 ) E kur të vijë ushtima (krisma e kijametit);
يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ
( 34 ) Atë ditë njeriu ikën prej vëllait të vet,
وَأُمِّهِ وَأَبِيهِ
( 35 ) Prej nënës dhe prej babait të vet,
وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ
( 36 ) Prej gruas dhe prej fëmjëve të vet.
لِكُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ
( 37 ) Atë ditë secilit njeri i mjafton çështja e vet.
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُّسْفِرَةٌ
( 38 ) Atë ditë do të ketë fytyra të shndritura,
ضَاحِكَةٌ مُّسْتَبْشِرَةٌ
( 39 ) Të buzëqeshura e të gëzuara.
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌ
( 40 ) Atë ditë do të ketë edhe fytyra të pluhëruara,
تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ
( 41 ) Që i ka mbuluar errësira e zezë,
أُولَٰئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ
( 42 ) E të tillët janë ata mohuesit, mëkatarët.
