Shqip
Surah El Kijame - Aya count 40
لَا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَةِ
( 1 ) 
Betohem në ditën e kijametit;
وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ
( 2 ) Betohem në shpirtin që është shumë qortues!
أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَلَّن نَّجْمَعَ عِظَامَهُ
( 3 ) A mendon njeriu se nuk do t’i tubojmë eshtrat e tij?
بَلَىٰ قَادِرِينَ عَلَىٰ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُ
( 4 ) Po, do t’ia tubojmë! Duke qenë se Ne jemi të zotët t’ia rikrijojmë si kanë qenë edhe majat e gishtave të tij!
بَلْ يُرِيدُ الْإِنسَانُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُ
( 5 ) Por, njeriu dëshiron të vazhdojë edhe mëtej në mëkate.
يَسْأَلُ أَيَّانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ
( 6 ) Andaj edhe pyet: “Kur është dita e kijametit?”
فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ
( 7 ) E, kur të merren sytë (të parët)?
وَخَسَفَ الْقَمَرُ
( 8 ) E të zëhet hëna (errësohet),
وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ
( 9 ) Dhe të bashkohet dielli e hëna.
يَقُولُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ
( 10 ) Atë ditë njeriu do të thotë: “Nga të iket!”
كَلَّا لَا وَزَرَ
( 11 ) Jo, nuk ka strehim!
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ
( 12 ) Atë ditë vetëm te Zoti yt është caku!
يُنَبَّأُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ
( 13 ) Atë ditë njeriu do të njihet me atë që çoi para dhe me atë që la prapa.
بَلِ الْإِنسَانُ عَلَىٰ نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ
( 14 ) Po njeriu është dëshmitar i vetvetes.
وَلَوْ أَلْقَىٰ مَعَاذِيرَهُ
( 15 ) Edhe nëse i paraqet arsyetimet e veta.
لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ
( 16 ) Ti (Muhammed) mos shqipto atë (Kur’anin) me gjuhën tënde për ta nxënë atë me të shpejtë!
إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ
( 17 ) Sepse Ne e kemi për detyrë tubimin dhe leximin e tij!
فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ
( 18 ) E kur ta lexojnë atë ty, ti përcille me të dëgjuar leximin e tij.
ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُ
( 19 ) Dhe pastaj është obligim i yni që ta shkoqisim atë.
كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ
( 20 ) Jo, nuk është ashtu! Por ju jeni që e doni të ngutshmen (dynjanë).
وَتَذَرُونَ الْآخِرَةَ
( 21 ) Dhe e lini pas shpine atë të ardhmen (ahiretin).
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاضِرَةٌ
( 22 ) Atë ditë do të ketë fytyra të shkëlqyera (të gëzuara).
إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٌ
( 23 ) Që Zotin e tyre e shikojnë.
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ
( 24 ) Atë ditë ka fytyra edhe të vrazhda.
تَظُنُّ أَن يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ
( 25 ) Që presin t’u thyhet kurrizi (të shkatërrohen).
كَلَّا إِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَ
( 26 ) Jo dhe Jo! Po kur të arrijë (shpirti) në gropë të fytit (të gjoksit),
وَقِيلَ مَنْ ۜ رَاقٍ
( 27 ) Dhe thuhet (nga familja e të afërmit): “Kush do ta shërojë?”
وَظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ
( 28 ) Dhe ai bindet se ai po ndahet.
وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ
( 29 ) E t’i puqet kofsha për kofshe (t’i vështirësohet gjendja).
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ
( 30 ) Atë ditë vetëm te Zoti yt shkohet.
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ
( 31 ) E ai as nuk vërtetoi atë që duhej, as nuk u falë.
وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ
( 32 ) Por përgënjeshtroi dhe ktheu shpinën.
ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰ أَهْلِهِ يَتَمَطَّىٰ
( 33 ) Dhe shkonte te familja e tij me fodullëk.
أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ
( 34 ) Të është afruar ty e keqja e t’u afroftë! (ose i mjeri ti i mjeri).
ثُمَّ أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ
( 35 ) Edhe nje herë t’u afrua ty e keqja; t’u afroftë!
أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَن يُتْرَكَ سُدًى
( 36 ) A mos mendon njeriu se do të lihet duke mos zënë asgjë (pa kurrfarë përgjegjësie).
أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِّن مَّنِيٍّ يُمْنَىٰ
( 37 ) A nuk ka qenë ai në një pikë ujë që derdhet.
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ
( 38 ) E pastaj u bë gjak i trashë, e Ai e krijoi dhe e përsosi?
فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَىٰ
( 39 ) Dhe prej tij Ai i bëri dy lloje: mashkullin dhe femrën.
أَلَيْسَ ذَٰلِكَ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَن يُحْيِيَ الْمَوْتَىٰ
( 40 ) A nuk është Ai (Zot) i fuqishëm që i ngjall të vdekurit?
