Sindhi
Surah الفجر - Aya count 30
وَالْفَجْرِ
( 1 ) 
پرھ جو قسم آھي.
وَلَيَالٍ عَشْرٍ
( 2 ) ۽ ڏھن راتين جو قسم آھي.
وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ
( 3 ) ۽ ٻڌيءَ ۽ اِڪئيءَ جو قسم آھي.
وَاللَّيْلِ إِذَا يَسْرِ
( 4 ) ۽ رات جو قسم آھي جڏھن ھلي.
هَلْ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٌ لِّذِي حِجْرٍ
( 5 ) ھان ڌيان واري لاءِ ھن (قسمن) ۾ بيشڪ پورو قسم آھي.
أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ
( 6 ) نه ڏٺئي ڇا ته (قوم) عاد سان تنھنجي پالڻھار ڪيئن ڪيو.
إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ
( 7 ) (جي) ارم وارا وڏن ٿنڀن (جي عمارتن) وارا ھوا.
الَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهَا فِي الْبِلَادِ
( 8 ) جن جھڙو شھرن ۾ ڪونه بڻايو ويو آھي.
وَثَمُودَ الَّذِينَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ
( 9 ) ۽ (قوم) ثمُود سان (ڪيئن ڪيائين) جن ميدان (قرٰا) ۾ پھڻن جون ڇپون گھڙيون ھيون.
وَفِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتَادِ
( 10 ) ۽ ميخن واري فرعون سان (ڪئن ڪيائين).
الَّذِينَ طَغَوْا فِي الْبِلَادِ
( 11 ) انھن (مڙني ٽولين) جن شھرن ۾ سرڪشي ڪئي.
فَأَكْثَرُوا فِيهَا الْفَسَادَ
( 12 ) پوءِ منجھن گھڻو فساد ڪيائون.
فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ
( 13 ) تنھنڪري تنھنجي پالڻھار مٿن عذاب جو چھبڪ وھايو.
إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ
( 14 ) بيشڪ تنھنجو پالڻھار گھَٽَ (واري ھنڌ) ۾ (عملن کي ڏسندڙ) آھي.
فَأَمَّا الْإِنسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ
( 15 ) پوءِ ماڻھو کي جڏھن سندس پالڻھار (ھن طرح) پرکيندو آھي جو اُن کي مانوارو ڪندو آھي ۽ نعمت ڏيندو اٿس، ته چوندو آھي ته منھنجي پالڻھار مون کي نوازيو.
وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهَانَنِ
( 16 ) ۽ جڏھن کيس (ٻئي طرح ھيئن) پرکيندو آھي جو مٿس روزي تنگ ڪندو آھي ته چوندو آھي ته منھنجي پالڻھار مون کي بي مانو ڪيو.
كَلَّا ۖ بَل لَّا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ
( 17 ) (ھرگز) ائين نه آھي بلڪ ڇوري ٻار کي تعظيم نه ڏيندا آھيو.
وَلَا تَحَاضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْكِينِ
( 18 ) ۽ نڪي مسڪينن جي کارائڻ تي ھڪ ٻئي کي رغبت ڏياريندا آھيو.
وَتَأْكُلُونَ التُّرَاثَ أَكْلًا لَّمًّا
( 19 ) ۽ مُئن جو مال سموروئي ڳھي ويندا آھيو.
وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا
( 20 ) ۽ گھڻي پيار سان مال کي پيارو رکندا آھيو.
كَلَّا إِذَا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا
( 21 ) ائين نه ڪجي جڏھن زمين (جي اونچاڻ) ڪٽي ڪٽي سنئين ڪئي ويندي.
وَجَاءَ رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا
( 22 ) ۽ تنھنجو پالڻھار ايندو ۽ ملائڪ صِف صِف ٿي (ايندا).
وَجِيءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ ۚ يَوْمَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الْإِنسَانُ وَأَنَّىٰ لَهُ الذِّكْرَىٰ
( 23 ) ۽ اُن ڏينھن دوزخ کي آڻبو، اُن ڏينھن ماڻھو نصيحت وٺندو ۽ اُنھيءَ مھل (اھا نصيحت وٺڻ) اُن کي ڪٿي فائدي واري آھي.
يَقُولُ يَا لَيْتَنِي قَدَّمْتُ لِحَيَاتِي
( 24 ) چوندو ته ھاءِ ارمان جيڪر پنھنجي (ھن ھميشه جي) حياتيءَ لاءَ (ڪجھ) اڳي موڪليان ھا.
فَيَوْمَئِذٍ لَّا يُعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ
( 25 ) پوءِ انھيءَ ڏينھن الله جي عذاب جھڙو ڪوبه ڪونه عذاب ڪندو.
وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُ أَحَدٌ
( 26 ) ۽ نڪو ڪو الله جي قيد ڪرڻ جھڙو قيد ڪندو.
يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ
( 27 ) (مؤمنن کي چئبو ته) اي آرام وٺڻ وارا جيءُ.
ارْجِعِي إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً
( 28 ) تون پنھنجي پالڻھار ڏانھن موٽِ ھل (تون اُن کان) راضي ٿيل آھين (ھو توکان) راضي ٿيل آھي.
فَادْخُلِي فِي عِبَادِي
( 29 ) تنھنڪري (تون) منھنجي ٻانھن (جي ٽوليءَ) ۾ داخل ٿيءُ.
وَادْخُلِي جَنَّتِي
( 30 ) ۽ منھنجي بھشت ۾ گِھڙ.
