Sindhi
Surah المطففين - Aya count 36
وَيْلٌ لِّلْمُطَفِّفِينَ
( 1 ) 
(تور ۽ ماپ ۾) انھن گھٽ ڪري ڏيندڙن لاءِ ويل آھي.
الَّذِينَ إِذَا اكْتَالُوا عَلَى النَّاسِ يَسْتَوْفُونَ
( 2 ) جي جڏھن (پاڻ لاءِ) ماڻھن کان مَئي وٺندا آھن ته بلڪل پورو ڪري وٺندا آھن.
وَإِذَا كَالُوهُمْ أَو وَّزَنُوهُمْ يُخْسِرُونَ
( 3 ) ۽ جڏھن اُنھن کي مَئي ڏيندا آھن يا کين توري ڏيندا آھن (ته) گھٽائي ڏيندا آھن.
أَلَا يَظُنُّ أُولَٰئِكَ أَنَّهُم مَّبْعُوثُونَ
( 4 ) اھي گمان نه ٿا ڪن ڇا ته کين (ضرور) اُٿاربو.
لِيَوْمٍ عَظِيمٍ
( 5 ) اُنھيءَ وڏي ڏينھن لاءِ.
يَوْمَ يَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ
( 6 ) جنھن ڏينھن ماڻھو جھانن جي پالڻھار اڳيان ٿي بيھندا.
كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْفُجَّارِ لَفِي سِجِّينٍ
( 7 ) سچ آھي ته بيشڪ بدڪارن جو اعمالنامو سجين ۾ آھي.
وَمَا أَدْرَاكَ مَا سِجِّينٌ
( 8 ) ۽ ڪنھن سمجھايئي ته سجين ڇا آھي؟
كِتَابٌ مَّرْقُومٌ
( 9 ) ھڪ لکيل دفتر آھي.
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ
( 10 ) اُن ڏينھن (انھن) ڪوڙ ڀانئيندڙن لاءِ ويل آھي.
الَّذِينَ يُكَذِّبُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ
( 11 ) جيڪي عملن جي بدلي جي ڏينھن کي ڪوڙ ڀانئيندا آھن.
وَمَا يُكَذِّبُ بِهِ إِلَّا كُلُّ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ
( 12 ) ۽ اُن کي سڀڪنھن حد کان لنگھندڙ گنھگار کانسواءِ (ٻيو) ڪو ڪوڙ نه ڀانئيندو.
إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ
( 13 ) جڏھن اسان جون آيتون کيس پڙھي ٻڌائبيون آھن ته چوندو آھي ته (اھي) اڳين جون آکاڻيون آھن.
كَلَّا ۖ بَلْ ۜ رَانَ عَلَىٰ قُلُوبِهِم مَّا كَانُوا يَكْسِبُونَ
( 14 ) ائين بلڪل نه آھي! بلڪ، جيڪي ڪمائيندا ھوا تنھن جي ڪَٽ سندين دلين تي ڄمي ويئي آھي.
كَلَّا إِنَّهُمْ عَن رَّبِّهِمْ يَوْمَئِذٍ لَّمَحْجُوبُونَ
( 15 ) ائين نه آھي پنھنجي پالڻھار (جي سامھون اچڻ) کان انھي ڏينھن روڪيل ھوندا.
ثُمَّ إِنَّهُمْ لَصَالُو الْجَحِيمِ
( 16 ) وري بيشڪ اُھي دوزخ ۾ گھڙڻ وارا ھوندا.
ثُمَّ يُقَالُ هَٰذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ
( 17 ) وري چئبن ته ھي اُھو دوزخ آھي جنھن کي اوھين ڪوڙ ڀانئيندا ھُيؤ.
كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ
( 18 ) سچ آھي بيشڪ ڀلارن جو اعمالنامو عِلّيِّيۡن ۾ آھي.
وَمَا أَدْرَاكَ مَا عِلِّيُّونَ
( 19 ) ۽ ڪنھن سمجھايئي ته عِلِّيّين ڇا آھي؟
كِتَابٌ مَّرْقُومٌ
( 20 ) ھڪ لکيل دفتر آھي.
يَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ
( 21 ) اُن وٽ (الله جا) مقرب حاضر رھندا آھن.
إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ
( 22 ) بيشڪ ڀلارا (بھشت) جي نعمتن ۾ ھوندا.
عَلَى الْأَرَائِكِ يَنظُرُونَ
( 23 ) تختن تي ويھي نظارو پيا ڪندا.
تَعْرِفُ فِي وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِيمِ
( 24 ) (سڀني پاسن کان) سندن منھن مان ئي نعمت جي تازگي پيو معلوم ڪندين.
يُسْقَوْنَ مِن رَّحِيقٍ مَّخْتُومٍ
( 25 ) مھر لڳل صاف شراب مان پيو پياربن.
خِتَامُهُ مِسْكٌ ۚ وَفِي ذَٰلِكَ فَلْيَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ
( 26 ) جنھن جي مُھر مشڪ (جي) ھوندي، ۽ شوقينن کي جڳائي ته اُنھيءَ ۾ شوق رکن.
وَمِزَاجُهُ مِن تَسْنِيمٍ
( 27 ) اُن جي ملاوت تَسۡنِيم (جي پاڻيءَ) مان ھوندي.
عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ
( 28 ) جو ھڪ چشمو آھي جنھن مان الله جا ويجھا (ٻانھا) پيئندا.
إِنَّ الَّذِينَ أَجْرَمُوا كَانُوا مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا يَضْحَكُونَ
( 29 ) بيشڪ ڏوھاري (دنيا ۾) مؤمنن تي کلندا ھوا.
وَإِذَا مَرُّوا بِهِمْ يَتَغَامَزُونَ
( 30 ) ۽ جڏھن وٽائن لنگھندا ھوا ته مؤمنن تي حقارت ڪري پاڻ ۾ ميڇون ڏيندا ھوا.
وَإِذَا انقَلَبُوا إِلَىٰ أَهْلِهِمُ انقَلَبُوا فَكِهِينَ
( 31 ) ۽ جڏھن پنھنجن گھر وارن ڏانھن موٽندا ھوا (ته) ڏاڍيون خوشيون ڪندا موٽندا ھوا.
وَإِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَضَالُّونَ
( 32 ) ۽ جڏھن مؤمنن کي ڏسندا ھوا ته چوندا ھوا ته بيشڪ اُھي گمراھ آھن.
وَمَا أُرْسِلُوا عَلَيْهِمْ حَافِظِينَ
( 33 ) ۽ (حقيقت ڪري) اُھي مؤمنن تي نگھبان ڪري نه موڪليا ويا ھوا.
فَالْيَوْمَ الَّذِينَ آمَنُوا مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ
( 34 ) تنھنڪري اڄ مؤمن ڪافرن تي کِلن ٿا.
عَلَى الْأَرَائِكِ يَنظُرُونَ
( 35 ) تختن تي (ويھي) نظارو ڪن ٿا.
هَلْ ثُوِّبَ الْكُفَّارُ مَا كَانُوا يَفْعَلُونَ
( 36 ) (۽ چون ٿا) ته ڪافرن کي انھيءَ جو بدلو ڏنو ويو آھي ڇا جيڪي اُھي ڪندا ھوا.
